Gracias Mexico!
21-08-2011
We staan aan de grens om Mexico te verlaten. We moesten bij binnenkomst in Mexico een borg betalen van $ 200,- USD per motor die we terug zouden krijgen als we het land uit gaan. Kortom: die wilden we terug hebben! Wij keurig naar de instantie die hierover gaat, en de pennenlikker in kwestie was nogal een pietje precies… Er moesten foto’s van de framenummers gemaakt worden. Prima, geen probleem. Daan z’n motor: flits, flits, stempel hier, stempel daar…en klaar. Toen werd het framenummer van de de motor van Mirjam gecontroleerd: “This is not your bike”! In de motorpapieren staat als framenummer HMRD07200166, op het typeplaatje aan de zijkant staat RD07200166. Wij probeerden heel katholiek uit te leggen dat HM voor ‘Honda Motors’ staat, maar nee, dit was niet onze motorfiets en dus konden we geen zaken doen daar. Toen we toch echt stelden deze motor te bezitten was de oplossing simpel: dan kloppen je papieren niet, succes ermee! In de stress vergaten we bijna dat er nog een framenummer in het balhoofd geslagen staat, en gelukkig kwam dat wel overeen; iedereen toch nog blij!
Na het heerlijke genieten aan zee zijn we het binnenland ingetrokken. De laatste nacht aan het strand kregen we toch regen en wind, iets waar het muskietennet niet tegen blijkt te kunnen. Ook kwam de regen in het muskietennet, dus midden in de nacht hebben we ons geïmpregneerd met antimuggenspul en hebben we een paar hangmatten opgezocht om in te slapen; heerlijk!
Daarna ging de tocht richting Chiapas, de staat tegen Guatemala aan. Het is hier prachtig groen, enorm veel mensen in traditionele kledij en veel fruit. Ook wordt er in deze staat veel koffie en cacao verbouwd wat resulteert in werkelijk de beste bakken koffie en chocolademelk ooit; geweldig! We zijn beland in een hostel (tussen de Duitse backpackers) in San Cristóbel de las Casas en mochten de motoren binnen parkeren. Dan merk je toch wel hoe zwaar ze zijn…
Het hostel was heel leuk; gezellig en een goede sfeer! Het stadje was misschien wel de mooiste tot nu toe; qua bebouwing, sfeer, maar vooral vanwege de Maya’s. Wat een prachtige mensen in prachtige kledij, echt geweldig! Ook valt het wel op hoe lang wij Westerlingen zijn…
Daan kreeg tijdens de eerste nacht een woeste aanval van voedselvergiftiging, gelukkig was het na 1 dag in bed een eind over. Al met al hebben we dus hebben we wat rustige dagen gehad!
In het dorp is een heel leuk en klein Maya-Medicine museum. Prachtige uitleg over de medische Maya-wereld en we hebben iets nieuws geleerd: ‘biopiracy’. De Maya’s geloven dat de aarde heilig is en alles wat erop groeit ook; alles heeft een ziel. In hun wereld is ‘alles voor iedereen’, mits je daar met respect mee omgaat. In Nederland kennen we de Islamitische slacht, waarbij men toestemming vraagt om een leven dier te mogen doden; de Maya’s doen dit ook met medicinale planten. Vervolgens kijken Westerse bedrijven de geneeswijzen af, patenteren deze als hun product en verdienen hier een hoop geld aan… Hier worden de Maya’s dus behoorlijk boos van, en terecht! Niet alleen vanwege de centen, maar ook omdat het tegen hun geloof is. En respectloos. Dat laat je niet echt koud; opnieuw een manier waarop inheemse volkeren toch lijden onder de westerse commerciële wereld. Natuurlijk kunnen ze de tijd niet stoppen, maar het staat allemaal wel heel haaks op hun geloof en leefwijze. En zij waren er eerder dan ‘patenten’, da’s zeker!
Na San Cristóbel de las Casas zijn we richting Guatemala gereden, en hebben we onderweg een prachtige waterval, Cascada de Chiflon, bezocht. Uiteindelijk kan niets tippen aan mooie natuur, en we hebben echt even genoten van het natuurschoon.
We geplande één of twee nachten bij Lagunes de Montebello zijn uitgedraaid op een spoedbezoek aan deze meren; het viel helaas enorm tegen. Het is wel bijzonder dat 5 meren die behoorlijk dicht bij elkaar liggen enorm in kleur variëren, maar om nou 50 Pesos entree neer te leggen om hier even naar te kijken? Je kunt niet altijd geluk hebben! De zoektocht naar een hotel bracht ons steeds dichter naar de grens, en uiteindelijk sliepen we 3 km bij de grens vandaan. Gelukkig een heel schattig klein dorpje waar we ons afscheid van Mexico hebben gevierd met flink wat quesadillas en een halve fles Tequila.
Mexico was geweldig. We hebben ons echt geen seconde onveilig gevoeld, ondanks alle bangmakerijen in de VS en hebben met overvolle teugen genoten van dit prachtige land. De cultuur is geweldig, de mensen enorm vriendelijk en het rijden een traktatie!
En nu? Op naar Guatemala!