Aapies
06-10-2011
Apen. In Marokko zagen we er een paar in het wild, en hier in Nicaragua weer! Voor ons voor het eerst tijdens deze reis, en toch heeft het iets bijzonders om exotische dieren tegen te komen tijdens je ‘motortrip’; het drukt je met je neus op het feit dat je ver van huis bent!
Nicaragua is het armste land van Centraal Amerika. Maar toch is benzine is hier juist weer duurder dan in de VS, al komt dat ook omdat ‘jullie in Europa’ de financiën niet op orde hebben en de dollar weer wat meer waard is. Het is voor ons schrikken aan de pomp, 86 eurocent per liter! Het land is prachtig mooi, het wemelt van de vulkanen en tropische wouden. Natuurlijk ontbreken de prachtige koloniale steden ook niet, al hebben we die wel een beetje gezien inmiddels. Na de grens hebben we overnacht in Leon waar Daan na z’n voedselvergiftiging de honger stilde met een enorme ‘hamburguesa’ (zo groot hebben we ze in de VS zelfs niet eens gezien!); heerlijk om te merken dat je lichaam weer voedsel accepteert! Leon is een prachtig stadje en nog niet helemaal opgeknapt; daardoor erg sfeervol.
Na Leon zijn we op pad gegaan naar een logeeradresje (wederom via internet) vlakbij Managua; de gastheer zelf zit in het buitenland ‘maar zou de werknemers instrueren onze kamer in orde te maken’… Het bleek een prachtig huis met een heerlijk stille kamer, een godsgeschenk na een flink aantal luidruchtige hotels en we zijn dan ook zes nachten gebleven… heerlijk bijgekomen en -geslapen! Hoe prachtig de villa ook was, een wasmachine was er helaas niet. De motorpakken moesten echter wel weer eens gewassen worden en daar hebben we de douche maar voor gebruikt; bizar wat een zwarte drab daar na drie maanden vanaf komt!
In de omgeving hebben we wat rondgereden en ‘Leon Viejo’ bezocht; ruines van een stad die verwoest is door een vulkaanuitbarsting. De uitzichten op de vulkanen zijn werkelijk geweldig, we hopen dat de foto’s dat een beetje laten zien!
Dergelijke dagtripjes doen we met één motor, en het offroad werd wederom wat te gek! Stel, je rijdt door wat weiden, met z’n tweetjes op de motor van Daan. Er is een diepe plas, en je staat wat te porren met een uit-de-grond-gerukte plant om te controleren hoe diep ‘t is. D’r komt een jong gastje op een paard langs, en die zegt dat het maar een 30 centimeter diep is met ‘kiezels’ op de bodem. Nou, gas erop dus! Het was nogal smerig water, dus even doorheen lopen om te controleren is dan ook niet echt leuk… Dikke Pret, ging goed! Later nog meer plassen, nu geen knul op een paard die ons kon vertellen hoe de plassen waren. Maar goed, dan denk je toch: veel slechter kan/zal het niet zijn! Drie plassen na elkaar, nr. 1 en 2 gaan goed maar zijn zeker as-diep. Bij nummer 3 stopt Daan maar, omdat hij toch wel twijfelt en feitelijk niet durft, mietje als hij is! Mip heeft hier natuurlijk veel verstand van, weet precies waar ze het over heeft en roept ‘gewoon gaan!’…. en Daan luistert, stom he…We rijden erin, en plots duikt het voorwiel in een diepe kuil en gaat helemaal onder water! Daan stopt half, wil steun zoeken met z’n voet maar bedenkt zich en gooit het gas er maar op en we komen als twee blije kikkers uit het water gecrosst!
En het wordt na zeven maanden reizen wel een keer tijd: het eerste filmpje van de helmcamera staat online! Nog niet echt stoer bewerkt, maar dat komt mañana wel .
Vervolgens zijn we naar Granada gegaan; een heel mooi en gezellig stadje, tevens de oudste stad van de Amerikaanse continenten en aan het op-een-na grootste meer van de Amerika’s. En dan is groot ook echt groot, met de boot oversteken duurt 18 uur! Midden in het meer ligt het grootste eiland in een meer ter wereld, twee enorme vulkanen waar we ook nog naartoe gaan! Na het laten innaaien van een nieuwe rits in Mirjam’s motorjas (voor 3 euro, prachtig hoe hier met stikoude Stingers wordt genaaid!) zijn we maar eens flink losgegaan: fish&chips met heel veel bier in een Ierse pub, en heuse pub-quiz! Geweldig gezellig, en de volgende dag met een flinke kater in een bootje het meer op! De gids begon om 11 uur al flink bier te drinken, toch was het een mooie tocht langs 365 kleine eilandjes in het meer die ontstaan zijn nadat de naastgelegen vulkaan ontplofte. Vele eilandjes zijn bebouwd, soms met prachtige villa’s en het is echt een paradijsje. Onderweg mooie vogels gezien en een paar apen! Die voerden we maar wat tomaatjes (geregeld door de gids, erg slim natuurlijk) en ik moet eerlijk zeggen: wat een prachtige dieren en wat lijken ze op ‘ons’!
Nu nog een paar dagen naar Ometepe (dat eiland met twee vulkanen in het meer) en dan een paar daagjes aan het strand luieren; wil iemand ruilen?