16-10-2011

Tja, daar ga je dan… in de zeikregen op de motor naar de grens! We wilden Costa Rica zoveel mogelijk overslaan (Costa Rica is simpelweg het duurste land van Centraal Amerika), dus het plan was: eten en drinken in Nicaragua inslaan, in Costa Rica één keer tanken, één nacht slapen…

De grens: Nicaragua verlaten was geweldig, wat een ongeorganiseerde bende! Helaas stond de GPS uit op de grens, want het was leuk geweest te laten zien hoe vaak we de motor naar een ander hokje, parkeerplaatsje, agentje, douaniertje, terug naar hetzelfde hokje, andere kant van het parkeerplaatsje etc. hebben gereden! Dit is puur pesten en rekken natuurlijk, maar goed… gewoon blijven lachen, beetje je Spaans oefenen en alle helpers van je af slaan. De geldwisselaars moet je iets vriendelijker wegsturen, want die heb je na het hele feest nog even nodig natuurlijk! Om jullie de details van dit feest niet te onthouden J: De douane stuurt je naar de politie, die stuurt je weer terug voor een andere inspectie, echt, je snapt er geen bal van! Uiteindelijk hadden we een douanier gevonden die onze motoren moest inspecteren en de derde handtekening op onze tijdelijke importpapieren moest krabbelen. Maar gelukkig, de smurf liet net z’n schoenen poetsen en had dus geen zin om naar de motoren te kijken (al moesten we ze wel verplaatsen voor hem :-S) en krabbelde de papieren af. Dan ben je blij, maar nog niet klaar. Dan moet er nog een agentje een stempel door de handtekening zetten, dan naar een ander hokje om te laten zien dat je dit allemaal braaf gedaan hebt… stempeltje, handtekening… klaar! Met de motoren althans… Dan moet je zelf nog het land uit, gelukkig gaat dat iets gemakkelijker. Uiteindelijk hadden we de motor tien keer ergens anders geparkeerd! Ook een leuk detail: je krijgt hier een C4 visum in Guatemala, geldig t/m Nicaragua… Dan denk je: 1 keer betalen, want da’s 1 visum! En gelukkig, dat klopt ook. Vervolgens rekenen ze aan alle grenzen ‘entry-fees’ en ‘exit-fees’ en moet je dus telkens weer in de buidel tasten; prachtig bedrijfsmodel. Wel krijg je overal netjes bonnen van, op 1 dollar in Guatemala na hebben we nog geen smeergelden hoeven overleggen! De grens over om vervolgens Costa Rica in te gaan is geweldig; heerlijk georganiseerd en GRATIS! Wel moet je een drie maanden geldige motorverzekering afsluiten voor 13,5 dollar en sprayen ze je motor hier ook onder de pesticide. Na 2 uur en 15 minuten waren we Nicaragua uit en Costa Rica in, in de zeikregen uiteraard!

Hopelijk zijn jullie de draad kwijtgeraakt in dit grensverhaal, want zo hebben wij dat ook ervaren en we laten de lezer graag meereizen! ;-)

Na 400 km rijden door Costa Rica begon het donker te worden en wilden we dus geen gewaagde poging doen om Panama te bereiken. In Dominical hebben we een hostel aan het strand gevonden voor een normaal bedrag, met snel internet, droge parkeerplaats met camerabewaking, een keuken en betaalbaar bier;en het bed was ook nog eens prima! Omdat we compleet doorweekt aankwamen konden we ons de volgende ochtend niet motiveren om vroeg naar de Panamese grens (twee uur rijden) te gaan, en uiteraard: het hoosde nog steeds! Het besluit was snel gemaakt: we wachten tot na het weekend voordat we de grens overgaan, en blijven hier een paar dagen schuilen voor de hoosbuien. Mirjam’s motor staat alle dagen droog, die van Daan moet overdag naar buiten in de regen omdat hij anders teveel in de weg staat in de keuken; liefde is… ;-)
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Gelukkig bleef het op zaterdag een paar uur droog, en heel even zelfs wat zon! We zijn meteen naar buiten gerend en hebben drie uur rondgelopen en een waterval bezocht. Het is hier geweldig rustig en dus wemelt het van de wilde dieren (groot en klein); prachtig!
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Uiteindelijk moesten we de wandeling toch nat afsluiten omdat het weer ging regenen… eenmaal binnen begon het weer te hozen.

Er komen momenteel nogal wat stormen over dit gebied, en ten noorden van ons (met name Guatemala, El Salvador en Honduras) is het echt een bende. We hebben contact met andere motorreizigers die op dezelfde boot naar Colombia moeten, en die zitten vast in Guatemala. Aardverschuivingen, weggespoelde bruggen en compleet afgesloten dorpen en valleien, dat soort werk. Hier valt dat tot op heden wel mee, al willen we begin volgende week wel wat kilometers maken richting de boot! We kijken daar nog steeds enorm naar uit, de zeiltocht naar Colombia. Er zijn zelfs prille ideeën om misschien een paar maanden op die boot te gaan varen, als vrijwilliger! Wie weet, toch nog zeilen!