Klushoek
02-12-2011
Natuurlijk krijg je ook te maken met tegenslagen tijdens de reis, of gewoon ontdekkingen die zeer moeilijk te verteren zijn. De tweede lekke band is een feit, maar het meest schokkende kwam pas later: Mirjam heeft haar eerste grijze haar ontdekt 
.
In de vorige update is een foto verloren gegaan die we toch wel heel leuk en mooi vinden, in het huisje van de mensen in El Cocuy, het park op 4000 meter hoogte. De ouders in traditionele kledij, rond het vuurtje met de kookpot… deze foto geeft de sfeer perfect weer!
In Villa de Leyva hebben een paar dagen onze spullen laten drogen na de regen en kou El Cocuy National Park en veel gerelaxed, maar we hebben ook nog een heus cultureel uitstapje gemaakt naar een fossiel. Het bijzondere is eigenlijk dat dit fossiel nog op de originele plaats ligt, en het museum er dus omheen gebouwd is. Raar idee om rond te lopen waar de dinosaurussen rondgelopen/gewommen hebben…
Hierna zijn we verder getrokken richting Medellin, waar we uitgenodigd waren op een koffieboerderij. Eenmaal daar aangekomen (na wederom veel uren offroad!) bleek het een enorme familie; vier generaties en een prachtige oude boerderij. Helemaal top, de katten speelden in de drogende koffiebonen en de kippen liepen door de keuken. Natuurlijk ontbraken de kakkerlakken ook niet!
Omdat onze koffers niet meer waterdicht waren, hebben we ze verbouwd; een klus die twee dagen heeft gekost; eindelijk kunnen we de motoren nu in de regen laten staan en hoeven we niet met kapotte zelfgemaakte regenhoezen te klooien als het gaat regenen!
Ook hebben we de motoren maar eens goed verzorgd; olie vervangen, bandje geplakt, wat elektra opnieuw aangelegd en ‘de boel even goed uit elkaar’… ook een volle dag werk. Ook de tweede wasbeurt van de reis vond plaats, en natuurlijk wilde de lokale hangjeugd op de motor zitten (mooi schoon is ‘ie he?;-)).
Na een paar dagen waren we compleet stuk, en ook wel wat sip dat we dit mooie land binnen een week moesten gaan verlaten (de motorverzekering zou op 1 december aflopen).
We hadden met Jordan en Sandra uit Canada, waarmee we al eerder hebben gereisd, afgesproken in San Agustin, een dag of 2-3 rijden vanaf Medellin. Wij hadden echter een ander doel: we voelden ons kiplekker en voelden een drang om het gas eens goed open te trekken. Hier in Colombia mag veel met de motor. Stel: u rijdt in een 50 km zone, en haalt een politieauto in over een doorgetrokken streep met 90 km per uur. Mag dat? Vast niet, maar in Colombia vinden ze het allemaal best. Uiteindelijk deden we de rit in anderhalve dag; waarvan een halve met flinke vaart onverhard; heerlijk! Dan merkt je toch ook wel dat de Africa Twins dit gewoon kunnen; ondanks het grote gewicht blijven het degelijke machines waarmee je flink kunt scheuren. Wij vonden het heerlijk, en de motoren gaven geen krimp.
In San Agustin vonden we een prachtige camping, al was er één nadeel: er was vier dagen/nachten lang feest in het dorp, en dat was net begonnen. Wij hebben het feest maar ‘Fiesta dela Musica Mala’ (feest van de slechte muziek) genoemd, en enkel tussen 5 en 7 ’s ochtends ging het volume wat omlaag. Ook de lokale markt was weer geweldig. Zie hier de markt op de achtergrond, en op de voorgrond de eet-oekjes met het stookhout om op te koken; heerlijke maaltijd voor 1,50 euro!
Na San Agustin zij we richting Pasto gereden, wat een zware offroad route bleek; we kwamen behoorlijk stuk aan in het stadje, onze laatste stop voor de grens. Banden zijn erg duur in Ecuador en Peru, en dus hebben we nog wat banden gekocht in Colombia en zien we er eindelijk uit alsof we serieus reizen 
. En tja, als je dan vertrekt vanaf het hotel trek je behoorlijk publiek; we piekten op 40 toeschouwers met allemaal diepgaande vragen… wat kost die motor, waar kom je vandaan, hoeveel cc, wat kost die motor, is dat je vrouw, wat kost die motor, hoeveel cc, etc.
En toen vertrokken we uit Colombia, toch een sip moment. Dit land is zo leuk en prachtig dat we beiden zeker weten hier ooit terug te komen.