12-05-2012

Vlees en wijn, ik kon geen andere titel bedenken. Iedereen die ooit door Argentinië heeft gereisd zal dit begrijpen. Het is het land van de asado’s, een soort BBQ die heel lang duurt zodat je goed de tijd hebt om bij te praten en wijn te drinken. Daarna ga je veel eten, wat weer een goede bodem is voor meer wijn en gesprekken. Daarna siësta, een paar uurtjes slapen, en ’s avonds begin je weer van voor af aan. Geweldig!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

In het zuiden van Argentinië hebben we eerst een beetje gerelaxed in een hostel om bij te komen van Chili. Vanaf daar boekten we de tickets naar Johannesburg, Zuid Afrika. Daarna waren we het eigenlijk een beetje beu, we hadden het wel gezien met Latin America en keken vooral uit naar een nieuw continent. Het zuidelijke deel van Argentinië is ook doodsaai, en dus reden we in vier dagen naar Tunuyan, Mendoza. Op een veerpontje in Chili hadden we een stel ontmoet wat op vakantie was en zij nodigden ons uit in hun huis. Eenmaal daar voelde alles op z’n plek; super gezellig en we voelden ons heel erg thuis. Bij hen waren de kinderen net uitgevlogen (op eentje na) en dus vonden ze het maar stil in huis; win-win situatie dus! Uiteindelijk bleven we bijna vier weken plakken… en maakten vrienden voor het leven!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Om onze komst te vieren werd er een asado gemaakt; heerlijk vlees en veel lokale wijn. (Mendoza is dé wijnstreek van Argentinië) en we aten onze buikjes rond. De volgende dag gingen we op bezoek bij familie voor de lunch; opnieuw asado. ’s Avonds bezochten we ‘even’ wat vrienden in de buurt en jawel, er lag een geit op de gril en we begonnen aan de derde asado binnen 24 uur; absoluut geen straf maar wel even wennen!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Familie en vrienden zijn in Argentinië veel belangrijker dan bij ons. We hebben later een paar keer gekookt en maakten ook maar steevast te veel; er komt altijd wel iemand opdagen of er wordt iemand op het laatste moment uitgenodigd, echt geweldig! Doordat we zo lang zijn gebleven begonnen we een beetje bij het meubilair te horen, en ook in het dorp waren we ‘beroemd’; veel mensen wisten van onze reis en we ontmoetten veel mensen tijdens alle asado’s!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Om toch wat cultuur te proeven bezochten we twee wijngaarden. De eerste (Salentein) was heel sjiek-de-friemel en had alle wijn geleverd voor de trouwerij van Maxima en Willem Alexander. De tweede was heel authentiek en simpel, en die verkochten tankwagens met wijn aan de eerste; lang leve de wereld van wijn waarin veel gerommeld wordt en het etiket de prijs bepaald!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Wel hebben we flink wat wijnen geproefd (ook tijdens de asado’s) en sommigen zijn echt flink prijzig. Dan proef je toch echt wel wat verschil; we dronken een fles van 80 euro leeg en dan proef je toch echt wel dat je iets bijzonders in je mond hebt. We zijn zelfs op een kunstexpositie beland met Nederlandse schilderijen; hilarisch natuurlijk als je dat niet verwacht en daar opeens tussen de molens staat… Ook vonden we wat mooie kerkjes, met koeienhuiden op de banken!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Het is gebruikelijk dat iedereen wat lekkers mee neemt voor een asado, en dus maakten wij een heuse authentieke Hollandse appeltaart! Een enorm succes, uiteindelijk bakten we er zes en we weten zeker dat er na ons vertrek nog appeltaarten worden gebakken in Tunuyan, ze hebben het recept!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ook onze pizza’s lukten hier en werden gewaardeerd; al is het een heel klus om er zes in één keer te maken! Natuurlijk dronken we ook maté, een thee-achtig drankje wat echt bizar sterk en bitter is. Zelfs de kleine ukken lurken vrolijk aan hun maté, wij vonden het zeker te pruimen en een prachtig gebruik (zo’n maté gaat rond in de groep zoals men in Nederland wiet rookt zeg maar ;-) ).

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Om de gastvrijheid van de familie een beetje te compenseren boden we aan wat te klussen. Het was heel lastig om iets te doen (want ze willen je enkel vertroetelen) maar uiteindelijk hebben we wat geverfd en gegipst. Voor ons was dat heel prettig, omdat we even ‘vakantie van het reizen’ hadden en ons echt heel erg thuis voelden.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Toen we eenmaal vertrokken was het tranen met tuiten, en we missen ze nog steeds wel een beetje!

Na Mendoza gingen we richting Buenos Aires, via Cordoba. Onderweg weer eens heerlijk gekampeerd in de woestijn in het tentje, zonder honger en dorst omdat we nog compleet afgevuld zaten!

DCIM100GOPRO

Onderweg kwamen we langs een enorm mierennest, echt bizar!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Uiteindelijk hadden we een camping gevonden bij San Marcos, een hippie-dorpje in de bergen waar het eerste officiële hippie-museum van de wereld zit! Da’s dikke pret natuurlijk; de gastheer vertelde een prachtige historie van ‘de beweging’ met bijbel en al, Beatles-platen aan de muur en 8000 lege wijnflessen op z’n terrein met in elke fles een papiertje met daarop een wens voor de wereld, allen geschreven door bezoekers. Van deze wijnflessen zijn ze muren aan het bouwen met het vredesteken erin. Best indrukwekkend, zeker als je die (veelal) prachtige denkbeelden afzet tegen de huidige politieke ontwikkelingen in de wereld, ook Nederland.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Omdat we inmiddels weer honger kregen maakten we onze eigen asado’s op de camping en ze lukten prima; we konden zelfs de rondscharrelende geit kopen om te grillen! (niet gedaan trouwens… watjes zijn we hè!)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Voor een asado heb je natuurlijk hout nodig, maar inmiddels versjouwen we van alles met de motoren… 

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Het laatste stukje naar Buenos Aires was weer heel saai, 700 km soja-plantages en rechte snelweg. We kregen weer een lekke band en omdat het laat werd, kampeerden we bij een tankstation; weer eens iets anders!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Eenmaal in Buenos Aires bezochten we Dakar Motos, een bedrijfje van ex-reizigers wat helpt met de verscheping. Dit bleek een drama, eindigde in een onbegrijpelijke ruzie en was tot nu toe veruit de meest vervelende ervaring van de hele reis. Dus mocht je iets moeten verschepen of vervliegen van/naar Buenos Aires: lekker elders regelen!

Gelukkig ging het inpakken redelijk snel en kregen we de motoren slechts 95 cm ‘hoog’…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Op het moment dat ik dit schrijf ben ik 8000 km bij m’n motor vandaan (en dat is een raar gevoel als je 14 maanden met dat ding vergroeid bent geweest); de brommers staan al in Johannesburg en wij vliegen er morgen, 13 mei, achteraan!