31-05-2012

Botswana, wat een land. De mensen maken het verschil, en dat is hier zeker een feit.

Neem het paradijselijke Zuid Afrika, en haal de spanning tussen de verschillende bevolkingsgroepen weg en je hebt Botswana. De mensen zijn hier leuk, vrolijk, gezellig en vriendelijk, maar dan in het kwadraat. Je lacht je hier echt suf met die gasten; ze zijn stuk voor stuk in voor een praatje en een grap, zwaaien altijd terug en je ziet de hele dag een enorme glimlach langs de kant van de weg en dus een rij witte tanden!

De grensovergang was een droom; veruit de gemakkelijkste én snelste (!) tot nu toe met een gezellig praatje en een duidelijk proces; heerlijk! Eenmaal in het land gingen we (via echt zand…) een park in wat vol met olifanten zit. Wij zagen geen boom ombeschadigd, overal enorme drollen en pootafdrukken.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De olifanten zelf hebben we helaas niet gezien, toch wel jammer. Gelukkig (?) heeft Botswana een olifantenoverschot en dus zullen we er zeker nog een paar tegenkomen. We informeerden bij een ‘bushcamping’ naar de prijs en schrokken ons mal; 20 euro per nacht voor ‘een kampeerplek’ terwijl het nogal een bende was. Dat past niet echt bij het FAFF-businessmodel en dus reden we door naar een dorpje. Op naar de politie, om te vragen waar we veilig konden slapen. Prompt werden we uitgenodigd door een politieagente om in haar achtertuin te komen kamperen; ideaal. De hele familie werd aan ons voorgesteld en opnieuw: je lacht je suf met die lui.

De volgende dag wilden we meer de woeste natuur en reden we de bush in richting de zoutmeren van Botswana. Dit bleek weer een succes, maar we durfden niet wild te kamperen omdat we niet zeker wisten wat voor dieren hier zoal rondscharrelen. Inmiddels durven we best onze tent in een bos op te zetten, maar hier kan een foute inschatting levensgevaarlijk zijn omdat je op een menukaart eindigt. Opnieuw kwamen we door een dorpje, en mochten we kamperen in de achtertuin van het politiebureau. De gehele jeugd van het dorp liep uit; ons achterna en dus hebben we ze maar op de motor gezet; dikke pret natuurlijk. Uiteindelijk kwam zelfs het dorpshoofd ons de hand schudden in z’n mooiste zondagse pak, stikgezellig!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Een nieuw reisongemakje voor ons lijkt toch wel de beschikbaarheid van benzine. In de Amerika’s rijden veel mensen rond op kleine brommertjes en motorfietsjes (tot 125cc), waardoor iedere dorpskruidenier wel een paar liter benzine te koop heeft. Hier heeft men dat niet, en heb je enorme afstanden tussen tankstations waar soms geen druppel te krijgen is.

We wilden graag over de zoutmeren rijden omdat dit toch erg mooi leek, en tankten de motoren tot de nok toe vol. Dit bleek nodig, want eenmaal aan de andere kant van het zoutmeer bleek het tankstation geen brandstof te hebben en moesten we nog 200 km (!) rijden naar een pomp. Uiteindelijk stonden de dagtellers op 380 km, met nog 1 liter in de ene tank, en 2,5 liter in de andere. Spannend… we hebben die laatste 200 km liggend op de tank afgelegd om brandstof te besparen, gelukkig maar!

De zoutmeren waren een droom; uiteindelijk reden we van het pad af om een mooi plekje te zoeken om te kamperen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Leeuwen hebben vast niets te zoeken op zo’n dorre vlakte, en dus voelden we ons veilig ;-) . Het geeft echt een heel vrij gevoel om met je motor en je geliefde over zo’n vlakte te scheuren en in de verte enkel wat graspollen en rennende struisvogels te zien! De zonsondergang was prachtig en de sterrenhemel prachtig zichtbaar vanuit de tent!

P5299994xx

Uiteindelijk aangekomen in Maun, waar we voor het eerst sinds Zuid Afrika weer internet hebben… en een douche. We houden een klusdagje; kleding wassen, foto’s uitzoeken, website updaten, etc. Ook moeten we voor het eerst een slaapmatje plakken; tijdens de rit door de bush heeft Daan een aantal netelige struiken geraakt, en die prikken dus mooi door je bagagerol heen… en dus ook door het matje daarin. Nog een tip voor de medereizigers: de Garmin 60Cx/CSx GPS is echt reis-proof… gisteren stuiterde er eentje van de motor bij 100kmph, en naast flink wat krassen en butsen doet ‘ie ’t nog prima!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Het beloofde zand… toch wel zwaar!