19-09-2012

’s Ochtends vroeg staan we op, om 5 uur. We pakken de tenten in terwijl het nog donker is om bij zonsopgang door Mikuni National Park te rijden. De motoren mogen ook in dit land niet in de wildparken komen, maar door Mikuni loopt een doorgaande weg; niemand die ons tegen kan houden! We rijden nog steeds samen op met Edward uit Engeland, en zijn alledrie toch wel wat gespannen over de parkrit; toch een beetje een mini-motorsafari! De locals vragen zich af of we écht met de motoren door het park gaan, en begrijpen niet dat we er enorm naar uitkijken. Op de vraag wat we dan in godsnaam gaan doen als de olifanten boos worden hebben we ook geen antwoord! (Voor de mamma’s en de pappa’s: dit is gewoon een doorgaande weg die toevallig door een park loopt; we doen niets raars…) We rijden weg in de koude ochtend en eenmaal in het park begint de zon langzaam op te komen. Er lopen wat buffels langs de weg en even later spotten we wat olifanten in de verte. We zijn druk in de weer met de camera’s, en rijden even later weer iets verder. Opeens zien we een kudde olifanten pakweg 15 meter van het asfalt ontbijten in het lange gras en we parkeren er pal naast in de berm. Dit is toch meer de FAFF-stijl; niet heel druk met een jeep op safari en volgas rondcrossen om zoveel mogelijk te zien, maar gewoon lekker een half uurtje bij deze prachtige dieren rondhangen en  kijken wat ze uitvreten; al is ‘opvreten’ hier een betere uitleg. De kudde is heel relaxed, en we genieten met volle teugen. Later zien we nog meer olifanten, buffels en er steekt nog een giraffe voor ons de weg over; geweldig! Afrika is toch zeker wel een apart continent, en qua dierenleven echt bijzonder.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
P9080798-1

Vlak voordat we grens overgingen naar Tanzania, hadden we in Malawi nog een komisch akkefietje met een politieagent met een klein autoriteitsprobleempje. Toen we braaf waren gestopt voor de geïmproviseerde slagboom van een politiecheckpoint, kwam meneer de agent op z’n dooie akkertje en met een lichtelijk geïrriteerde uitdrukking op zijn gezicht aangewandeld; dit was duidelijk een serieuze aangelegenheid… Nadat we zijn vraag hadden beantwoord over waar we vandaan kwamen (‘van daar’ achter ons wijzend) en waar we heen gingen (‘daarheen, Kenia’ voor ons wijzend) gromde hij wat. Vervolgens kregen we de wind van voren dat we te dicht bij de slagboom waren gaan staan… Ons lachen inhoudend antwoordden we zo beleefd mogelijk dat het ons enorm speet dat we hem beledigd hadden door deze actie (hoe durfden we!?!). Hij vertelde ons nog heel duidelijk dat we dit in het vervolg niet nogmaals moesten doen. Nadat we erdoor gelaten waren, konden we eindelijk hardop lachen! Gelukkig draaide de helmcamera tijdens deze criminele activiteit…
P9060752-11

De grensovergang van Malawi Tanzania in was opnieuw gemakkelijk, behalve het geld wisselen. Wij zijn altijd donders voorzichtig met die Sjakie’s bij de grens, maar dit keer hadden ze ons te pakken. Het lesgeld bedroeg slechts 16 euro, maar toch is het een rotgevoel om bestolen te worden. Het ging echt donders snel, de politie kwam op een perfect tijdstip de boel verstoren en strijkt ongetwijfeld zijn deel op. Wij zijn inmiddels echt gehaaid met dit soort dingen, maar tegen deze professionals waren we niet opgewassen.

Het zuiden van Tanzania is prachtig, we reden door prachtige rijstplantages en aten opnieuw heerlijk langs de kant van de weg. Ook zagen we de Maasai vaak langs de kant van de weg scharrelen met hun kuddes vee; toch wel een mooi statig volkje.
P9080798-3

Eenmaal in Dar Es Salaam vinden we een leuke camping aan het strand om een paar dagen te bivakkeren. We hadden wat klussen te doen in Dar, met name het bezoeken van ambassades. De Ethiopische Ambassade daar bleek niet te bestaan, en dus bezochten we enkele andere om wat informatie in te winnen over de landen ten noorden van hier. Het reizen gaat lastiger worden, qua gedoe aan grenzen, benodigd papierwerk en het lijkt onmogelijk dit deel te gaan reizen zónder smeergeld te betalen; je voertuig/paspoort wordt dan simpelweg ingenomen.

Zanzibar hebben we overgeslagen omdat we niet echt warm werden van de foto’s en verhalen van anderen, en na het stedelijk gebied vertrokken we naar de bergen; wat toch altijd een grotere glimlach op ons gezicht brengt. We reden naar een gebergte in het noordoosten van Tanzania, en moesten weer flink offroaden; dat was weer echt geweldig! Dit gebied is niet echt populair bij standaard touristen en dus heb je minder gezeur aan je hoofd; je hoeft niet constant op te letten op afzetterij en rotgeintjes met geld. We kampeerden bij een prachtige lodge aan een enorme afgrond en ontmoetten een Zwitsers stel, Krista en Johan, met een 4×4 camper.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Uiteraard was het weer stikgezellig, en we kookten en wandelden met z’n allen. Het is echt mooi om zonder gids (we wilden geen 50USD betalen voor een gids…) door de bergen en dorpjes te scharrelen; en in een gebied als dit zie je dan het échte Afrika. Geen opgeklopte onzin voor opgeklopt geld, gewoon mensen die hier leven en wij die langs lopen en een praatje maken. Uiteindelijk bereikten we een prachtige rotspunt met een nog mooier uitzicht. We zaten een klein uurtje van het uitzicht te genieten met pakweg tien lokale kindjes om ons heen die voor de lol met ons mee waren gelopen en geklommen. We speelden wat met ze en de sfeer was heel relaxed; geen gezeur om geld of snoep! Dan is Afrika toch wel een heel bijzonder continent…
P9140949-2

P9140949-6

Na deze stek reden we verder de bergen in om te kamperen bij Mambo Viewpoint lodge; een lodge met camping van een Nederlands stel. Erg mooi, erg gezellig en we hebben maar weer eens Argentijns vlees gebraden, nog steeds met het Zwitserse stel Krista en Johan en Edward natuurlijk; geweldig! Na deze laatste bergcamping moesten we nog ‘even’ de berg af; een slingerend haarspeldig, stenig en enorm stijl bergpasje wat je écht alleen met een 4×4 kunt doen. Wij deden het met de drie motorfietsen, kwamen allen ongeschonden beneden aan maar wel met veel (angst-)zweet op de voorhoofden. Dit was voor ons toch wel de listigste route ooit; gelukkig kunnen we inmiddels behoorlijk stunten met de volgeladen motoren. Dit zijn echt geen routes die je zonder offroad ervaring wilt doen! Of het moet je een kick geven om met glijdend voor- en achterwiel over de stenen en losse keien door haarspelden te hobbelen langs een afgrond van 100 meter… Ach, laten we het toegeven… het geeft ons best wel een kick eigenlijk (sorry ouders)!
P9150959-gp1

 

We hoopten nog een glimp op te vangen van de Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika. Helaas was de berg verscholen in een wolkendeken, enkel vroeg in de ochtend zagen we een klein stukje van de besneeuwde top. Het moet wel een prachtig uitzicht geven om hem helemaal te kunnen zien, maar helaas.

Toch hebben de laatste dagen in Tanzania ons humeur flink verbeterd; het rijden was prachtig en de mensen geweldig vriendelijk.

Nu op naar Kenia!
P9140949-7