Reisverslag deel 5
Donderdag 1-10-2009
Vandaag was een rustdag, dus we blijven nog een nacht op deze camping; lekker weer een beetje relaxen.
Mirjam voelde zich niet zo goed, ze had wat last van het darmstelsel.… L. Aan het begin van de middag zijn we met een van de campinggasten naar de Cascade (waterval) hier vlakbij gelopen, althans, dat was de bedoeling. Mirjam dacht dat een ommetje van een half uurtje wel goed zou zijn. Maar toen we de weg kwijt raakten zijn we samen terug gegelopen naar de camping, omdat Mip het toch niet zo best trok. Met af en toe wat liggen, slapen, lezen en rondslenteren op de camping, dit afgewisseld met gezellig kletsen met de mensen die hier staan, en gepamperd te worden door Renate (middeltje tegen diaree, lekkere zoute boullion) heeft ze zich verder prima vermaakt. Daan is daarna nog alleen naar de Cascade gegaan en deze bleek schitterend te zijn!
Later die dag is Daan nog samen met de campingeigenaar Paul een rondje gaan rijden in de pick up (mooi zwart – wit gestreept net als een Zebra, wat eveneens de naam is van de camping). De avond ervoor was er al gesproken over het reizen met de motor versus het reizen met een 4×4. Paul en Renate (de campingeigenaren) hebben namelijk ervaring met beide manieren van reizen, en vinden voor langere reizen met z’n tweeen de 4×4 het fijnst. Al met al moest Daan dat dus even ervaren, dat rijden met een 4×4!
Het leuke van het eten op deze camping is dat als je mee-eet, je met z’n allen in de gemeenschappelijke tent aan tafel eet. Dat is echt heel knus en gezellig. Daan heeft dan ook met Paul, Renate en aantal van de andere campinggasten nog tot een uur of 12 nagetafeld (en natuurlijk weer gepraat over motoren, 4×4’s, reizen, en nog vele andere onderwerpen zoals kerstdiners en andere familieaangelegenheden ).
Vrijdag 2-10-2009
Omdat Mirjam zich halverwege de nacht nog wat ziekig voelde en ’s nachts nog ongeveer 5 keer uit bed moest om naar de wc te gaan, hebben we besloten om nog een nacht te blijven. Terwijl Mirjam nog een beetje lag te slapen vanmorgen, en Daan koffie aan het maken was, kwam Paul met een ‘vreemd voorstel’ zoals hij dat zelf noemde; of Daan evt. samen met Mirjam, als ze zich goed zou voelen, tegels zou willen halen in een dorp 50 km verderop, met de Zebra! Daan zei dat Mirjam zich waarschijnlijk nog niet zo best voelde, waarop Mirjam vanuit de tent riep dat ze graag meewilde! Het zieke gevoel was weg, nog wel wat gerommel in de buik, maar de energie was weer terug. Dus een uur later reden we samen onder luid geronk van de motor van de Zebra richting de tegelwinkel. Onderweg nog wat gepraat over de voor- en nadelen van reizen met een 4×4 versus een motor.
Eenmaal bij de winkel aangekomen bleek de bestelling die Paul had gedaan, en die vandaag klaar zou moeten zijn, er maar half te zijn. Dus al bellend met Paul (die ook weer met de eigenaar heen en weer heeft gebeld) is er een tegel met een andere kleurstelling gekozen die mee moest. Betalen is ook een uitdaging, althans, het juiste bedrag betalen. Niet alleen rekenen ze met een oude munteenheid (factor 20 meer dan de huidige Marokkaanse Dirham), maar ook wilden ze teveel rekenen in totaal. Wisselgeld terug krijgen blijkt ook best ingewikkeld te zijn, maar uiteindelijk kregen we terug wat we terug moesten krijgen. Ze proberen er toch altijd wat meer uit te halen. Toch was het weer een grappige ervaring, en de mensen zijn gewoon leuk! Daan heeft nog even gekeken hoe ze tegeltjes maken in Marokko; erg leuk om te zien hoe ambachtelijk (en bloedsnel!) dat gaat.
Terug op de camping hebben we lekker gerelaxed. Daan is samen met Paul een rondje gaan rijden met de motor (Paul heeft een Yamaha XT 600). Na ongeveer 2 uur kwamen ze terug met stoere verhalen. Na een redelijk heftige rit waarbij de Africa Twin regelmatig met z’n buik op de keien sloeg waren ze bij een rivierdoorwading aangekomen met ongeveer een meter water. Ze hadden een Marokkaan tot aan z’n kruis door het water zien waden, en die vertelde later dat er stenen zo groot als voetballen in het water lagen; al met al dus niet echt een optie om de Africa Twin als duikboot uit te proberen. Uiteraard had een lokale tractoreigenaar hen voorbij zien tokkelen, en kwam die ‘toevallig’ met een lege kar aanrijden. Dikke pret natuurlijk, meteen een boel volk om eromheen. Vervolgens mochten ze de motoren ‘even de kar in rijden’. Na wat tractorstuurwerk (van Daan ) konden Paul en Daan de motoren echter vanaf een verhoging de kar inrijden en heeft de beste man ons naar de overkant gesleurd.
Na wat onderhandeling van Paul moest dit 150 Dirham kosten, ongeveer 13 euro. Al met al is de oversteek toch een minuut of 50 geklooi geweest, maar daarna konden ze vrolijk verder. Na terugkomst op de camping was het wederom erg gezellig!
Zaterdag 3-10-2009
Vandaag zijn we naar Azrou gereden waar we op de heenreis ook al gecampeerd hebben. Een rit van een kilometer of 250, wat toch een dikke 7 uur heeft gekost. Onderweg heerlijk gegeten, voor 25 Dirham (er info: dat is dus 6 spiesen vlees, een stuk brood en beiden een heerlijke kop thee voor een dikke 2 euro!). We hadden een mooi uitzicht op geslachte geiten en een koeienkop een paar tentjes verderop.
De lokale jeugd had in de tussentijd een prachtig uitzicht op onze motoren. Uiteindelijk hebben ze zelfs stoelen gepakt en zijn ze pal voor de Milka Koe gaan zitten J.
Vandaag ook het eerste mankement aan een motorfiets: Daan z’n kilometerteller en snelheidsmeter zijn ermee gestopt. Aangezien Daan ook met de GPS rijdt is dat geen probleem uiteraard.
Morgen gaan we naar Chefchaouen en de dag daarna zal het Marokko-avontuur al eindigen.
Aangezien we na de heenreis door Frankrijk/Spanje best versleten waren pakken we nog een paar dagen in Aulnoy mee bij Jan en Antje.
Zoals voorspeld waren we meteen weer verkocht van het reizen per motorfiets; het is gewoon heerlijk om motor te rijden/reizen en op de saaie stukken kun je lekker genieten van het rijden zelf. Ook schiet het gewoon lekker op, kun je smerige rokende vrachtwagens gewoon inhalen en vermaken we ons heel goed op die apparaten.
Zondag 4-10-2009
Vanmorgen niet bijtijds vertrokken, en een hele dag motor gereden! Prachtig binnendoor naar ‘Fes’, daarna binnendoor naar ‘Chefchaouen’, in totaal een kilometer of 250 en een uur of 7 sturen. Heerlijk gegeten onderweg, ons buikje zeer rond. Veel mooie stuurwegen om lekker door te rijden, afgewisseld door zeer slechte wegen waar je tussen de gaten doorstuurt.
De gedachten om een 4×4 aan te schaffen zijn nu helemaal van de baan…
Eenmaal aangekomen op de camping bedacht Daan zich dat hij hier ’s avonds wat twijfels kreeg over Marokko toen we net aangekomen waren in dit land. Nu is het allemaal zo anders!
We hebben boodschappen gedaan in hetzelfde dorpscentrum als op dag 1, en nu voelt het allemaal zo georganiseerd, relaxed en gezellig, terwijl het op de eerste dag nogal verward overkwam.
Ook hadden we op dag 1 nogal ‘last’ van oude smerige auto’s, drugsverkopertjes etc., nu moeten we erom lachen! Koopt Daan vandaag een Meloen langs de kant van de weg, wordt hem gevraagd of hij toevallig ook wat Hasj wil kopen! Gewoon vriendelijk bedanken zo’n kerel, en iedereen is blij.
Al met al is dit land gewoon leuk. Vriendelijk. Gezellig. Mensen genieten van het leven, en wij hebben mooi 2 weken mee mogen genieten en voelden ons enorm welkom. Het heerlijke eten, de bijzondere mensen, het spel van het onderhandelen en de andere levensvisie. Zeg nou zelf, waarom zou je doorwerken als je genoeg verdiend hebt om te eten die dag? Lekker relaxen is ook een optie!
Morgen verlaten we het land/continent, maar we komen hier zeker nog een keer terug.
De volgende update komt wellicht donderdag ofzo; dan zijn we reeds in Aulnoy.