Om toch lekker even op vakantie te zijn, maar voor de verandering uitgerust thuis te komen, zijn we naar de Alpen gegaan.

Doel van de reis is genieten, maar ook veel offroad rijden. Dit om de banden van Daan (noppen) te testen en te kijken hoe bont we het kunnen maken, en hoe bont we het nog leuk vinden.

Zondag 29-8-2010 t/m zaterdag 4-9-2010

Nadat we zondag 1,5 uur prachtig gereden hadden over de prachtige col de l’Iseran (2770 m hoog, lekker koud dus!), zijn we gestrand op een mooie, relaxte camping waar we 2 jaar eerder ook hebben gestaan. Omdat het daar mooi weer was, en het weer bij het meer van Geneve zou niet zo goed zijn dat je daar perse wilt zwemmen, was de noodzaak om daar heen te gaan eigenlijk weg.

Heerlijk gerelaxed de rest van de dag, totdat… Mirjam haar papieren (paspoort, pasjes, kentekenbewijs, e.d. – alles dus…) niet meer kon vinden. Na alles overhoop gehaald te hebben en nog eens goed nagedacht te hebben, was er maar 1 mogelijkheid; dat deze nog op de vorige camping lag. De volgende ochtend gebeld, en gelukkig bleken de papieren daar te liggen. Hoewel Mirjam ze uiteraard liever niet was kwijtgeweest, was het geen straf om de volgende dag die prachtige pas weer terug te rijden. De route terug hebben we een andere schitterende route genomen (Col de Madeleine…. niet hoog, maar wel heerlijk rijden!). Al met al eigenlijk een heerlijke dag motor gereden! Aan het eind van de dag hebben we lekker zelf op deze mooie, hoge camping vuur gemaakt en worsjes aan een berketakje boven het vuur gebraden. Daar gaat kamperen toch om!

Dinsdag hebben we drie prachtige passen gereden richting de Jura. Het stuk wat we zondag, maandag en deze dag hebben gereden beslaan volgens ons echt het mooiste gebied van de Alpen; hoog, ruig, groen, van sneeuw hoog op de toppen tot schitterende watervallen en riviertjes in de dalen.

Terwijl je zo aan het rijden bent, houden de ruige bergen van de Alpen vrij plotseling op en gaan ze over in het glooiende landschap van de Jura, waar we voor 1 nachtje de tent hebben opgezet.

Omdat dat stuk van de Jura ons niet heel erg beviel (te ‘Zwitsers’, niet die sfeervolle kneuterige Franse bende) zijn we woensdag een paar uur verder de Jura in gereden waar het ons beter beviel en waar we voor het laatst deze vakantie de tent hebben opgezet voor 2 nachten.

Donderdag hebben we op 1 motor een beetje ‘de toerist’ uitgehangen. We zijn naar de grotten van Moidons geweest. Twee jaar eerder hebben we in Italië wel veel mooiere, grotere en indrukwekkendere grotten bezocht, maar toch was dit heel leuk, omdat onze gids het wel heel leuk bracht allemaal. Er vlogen wat vleermuizen door de grot; mooi om ze bij zo’n achtergrond te zien! Daarna nog een in Arbois rondgewandeld. Volgens de campingeigenaar zou dit een leuk dorpje zijn. Wij vonden het best oké, maar niet heel bijzonder. We zijn het langst blijven hangen bij 2 eenden die in een riviertje, dat door het dorpje liep, aan het eten waren waarbij ze steeds zo ver onder water duikelden dat ze zo leuk met die kont en poten in de lucht boven het wateroppervlak spartelden (ja ja, wij kunnen ons prima vermaken….).

De volgende dag zijn we traditiegetrouw naar Jan in Antje in de Tuilerie gegaan, waar we zoals gebruikelijk weer enorm verwend zijn. We hebben zo een heerlijke laatste vakantiedag gehad, met prachtig weer, heerlijk eten en drinken en vooral veel gezelligheid.

Zaterdagochtend toen we op het punt stonden te vertrekken met auto en trailer, stonden er wat losgebroken koeien op de weg (gebeurt daar wel eens vaker), wat voor wat oponthoud heeft gezorgd, maar vooral een paar prachtige beelden! Ze kijken je ook echt zo aan van: ‘Dat wij in die berm sta is niet zo gek (lekker lang gras), maar wat staan jullie daar nou te kijken middag op de weg?’.

Al met al heerlijke vakantie gehad, veel gereden (3400km per motor), van strak asfalt tot ruige offroadtracks, met temperaturen van rond het vriespunt tot ruim 30 graden, van 3006 m hoogte tot 3 meter onder zeeniveau in de Middenlandse zee.

Nu nog 6 maanden werken, en dan gaat het eindelijk gebeuren :-D . Wordt vervolgd…

Zondag 22-8-2010 t/m zaterdag 28-8-2010

Zondag zijn we redelijk op tijd vertrokken richting Tende. Vanaf die plaats zijn er meerdere offroad tracks, dus daar denken we ons wel wat langer dan 2 dagen te kunnen vermaken!

Een groot deel van de route naar Tende hebben we de Route des Grande Alps gedaan. Deze route loopt door heel de Alpen heen, en laat de mooiste passen zien (wel allemaal gewoon asfalt); veel bochtenwerk. Echt genieten! De tijd die je over een bepaald aantal km doet, is echter wel steeds langer dan we denken. En dat heeft niet alleen te maken met de ‘verboden gebieden’ in geval van een Nationaal Park, maar vooral met het feit dat je over die bochtige pasjes echt niet hard kan, zeker als er veel autoverkeer rijdt.

Hoewel Mirjam in eerste instantie niet overtuigd was van de camping, zijn we er toch gaan staan; goedkoop en bovendien de enige in Tende. Helemaal ons plekje gevonden hier voor de komende dagen.

We kwamen op de camping een stel tegen uit Zwitserland, waarvan hij Nederlands spreekt omdat zijn ouders van oorsprong uit Brabant komen. Zij zijn hier ook om motor te rijden. Dat is dus een gezellig avondje bomen geweest over motoren en alle passen die hier zijn.

Maandag zijn we er op tijd uit gegaan om de Ligurische Grenzkamstrasse (LGKS) te rijden, althans een deel ervan, zo’n 60 km. Het is een werkelijk schitterende pas! Echter, op een gegeven moment vond Mirjam het even te bont worden; grote losse stenen en veel heftige hobbels is toch een riskante onderneming op een pad van max. 3 meter breed met aan de ene kant rotswand en aan de andere kant een afgrond. Daan heeft de Milka Koe over het heftige stuk gereden, terwijl Mirjam dat natuurlijk gefilmd heeft. Daarna zat de schrik er bij Mirjam toch wel een beetje in (hoewel er eigenlijk niks was gebeurd) en heeft Daan nog een aantal keer Mirjam haar motor een stuk verder kunnen rijden. Zo hebben we dus ook wat metertjes wandelend afgelegd (fijn op motorlaarzen over grove, losse keien :-S); Mirjam vooruit richting Daan z’n motor, Daan terug richting Mirjam d’r motor, vervolgens reedt Daan Mirjam d’r motor weer verder over het in Mirjam d’r ogen heftige stuk. Na een paar km zo getobt te hebben, werd het gelukkig weer wat beter te doen en zijn we moe maar voldaan naar de camping gereden om lekker bij te komen.

P1040868

Morgen maar een beetje een rustiger dagje van maken met een kortere pas.

De LGKS staat ook te boek als ‘twijfelachtig’ met grote motoren; blijkbaar is het niet zo gek dat wij het ook zo hebben ervaren! Echter, 99% was goed te doen en prachtig mooi! Wat een landschap….. leerzaam ook!

Dinsdag waren we van plan weer lekker een dagje offroad te gaan. Mirjam had echter niet zo’n zin om te rijden (had waarschijnlijk iets met hormonen te maken :-S), en ze wildeweer eens ouderwets bij haar mannetje achterop.

Met z’n tweetjes op Daan z’n motor zijn we via een geweldig weggetje met heel veel haarspelden, deels asfalt, deels offroad, naar boven gereden. Uitdaging voor Daan met Mirjam achterop ;-) . Boven hebben we twee forten bekeken waar we de dag ervoor langs gereden waren, maar waar we na die lange dag rijden geen zin meer in hadden. Die forten zijn gebouwd tussen 1880 en 1940, en in de tijd van Mussolini nog volop gebruikt!

P1040893

Een uurtje of drie later toen we terug waren, hebben we de middag doorgebracht met internetten in de plaatselijke bibliotheek en slenteren door Tende. Dat is toch wel echt een prachtig, schattig dorpje; middeleeuws openluchtmuseum eigenlijk. Schitterend kerkhof, en de huisjes staan heel dicht op elkaar gepropt, je kunt er net tussendoor lopen. Overal kleine paadjes en nisjes; moet geweldig zijn daar verstoppertje te spelen!

Woensdag nog een dagje door de bergen gaan rijden, eigenlijk het midden en oostelijke deel van de LGKS. Wederom een prachtige rit en gelukkig veel gemakkelijker. Tijdens de gebruikelijke meloen-break, vond Daan heel veel tijm wat tussen de rotsen groeide. Meteen een zakje vol gesnoeid en ’s avonds heerlijk in de champignonnensoep verwerkt; jam jam!  Ook iets meer van Italië gezien; toch wel maf om te merken wat een ‘grens’ doet met cultuur.

P1040966

Wederom een tunnel in de pas; stikdonker en vol kuilen en plassen uiteraard. Aan het einde van de tunnel stonden wat paarden lekker in de koelte; geheel tegen alle verwachtingen in toch nog een Paarden-Foto gemaakt! Anja is vast trots… Liep een heel zielig hondje rond te struinen waarvoor we maar zijn gevlucht; anders was hij geheid in de tanktas beland en meegenomen. Toen we wegreden rende hij een heel stuk met van die lieve flapperoortjes achter ons aan; heart breaking!

Omdat motorrijden natuurlijk ook ooit gaat vervelen, en we redelijk dicht bij de de Middellandse Zee zaten moest er nog een duik genomen worden.

Donderdag zijn we op de gok naar de kust gereden in Italië, motoren ergens langs de weg geparkeerd en naar het water gaan lopen. Stikgezellig, alleen maar locals waarvan de helft in z’n nakie rondliep.

Na 5 minuten in het water opeens een flinke steek in Daan z’n schouder, en een branderig gevoel. Blijken er kleine kwallen te leven daar; toch best pijnlijk! Verder nog mooi gesnorkeld, en wat kwalletjes bekeken; ze zijn echt prachtig mooi! (‘Medusa’ ofzo heten ze)We zaten ongeveer 7 km van Monaco, dus konden mooi ‘bootjes’ kijken!

P1050002

Vrijdag zijn we toch maar weer vertrokken naar ’t noorden, met de gedachte te gaan kamperen in ’t Italiaanse deel van de hoge Alpen en daar nog wat passen te rijden. Onderweg kreeg Daan nog een wesp in z’n helm en werd in z’n kin gestoken; gaat lekker zo….

We hebben 2 uur rondgereden op zoek naar een camping…. uiteindelijk pas laat aangekomen in Frankrijk in dezelfde vallei (wel andere camping) waar we een week eerder 3 nachten hebben gestaan.

Nog net op tijd een supermarkt kunnen bereiken (handig om dat met de motor te zijn; met de auto hadden we het nooit gered ;-) ) en een hele avond zitten praten met een nederlandse knul die z’n eerste motorvakantie aan het beleven was op een F650. Dikke pret, het werd laat en er gingen veel flessen leeg….

Zaterdag enkel in de tent gehangen om weer bij te komen! Vanaf hier willen we langzaamaan naar het noorden, richting het meer van Geneve.

Ter info: filmpjes komen later pas op de website te staan, want Daan is vergeten bepaalde software op de laptop te installeren….

Bij de foto’s staat ook een kaartje van de track tot nu toe.

Zaterdag 14-8-2010 t/m zaterdag 21-8-2010

Voor we wegrijden, hebben we ervoor gezorgd dat het huis ‘kijkers-proof’ is, dus kopers; kom maar op! In Auberive (vlakbij de Tuilerie) de tent opgezet en vervolgens de auto en trailer bij de Tuilerie achter gelaten om op de motoren verder te gaan. De vakantie kan nu echt beginnen!

Op de camping in Auberive ’s nachts alleen maar regen gehad, dus de volgende dag snel ingepakken en wegwezen. Daan rijdt op ‘Continental TKC80’ banden (noppenbanden die geschikt zijn om ook op de weg te rijden), die het prima doen op droog wegdek, maar op nat wegdek hebben ze een stuk minder grip. In een van de dorpjes waar we doorheen reden ging het mis. Daan rijdt over een rotonde, echt heel zachtjes (Mirjam die erachter reed viel bijna om zo langzaam ging het ;-) ), en ineens verliezen beide banden grip en glijdt hij over de punt van zijn linkerkoffer over het asfalt. Daan staat direct naast zijn motor en heeft niet eens gelegen. Onder het deskundig toeziend oog van de ‘gendarmerie’ (jaja, de politie dus die toevallig achter ons reed) zetten we de motor overeind. Er was verder niks bijzonder, dus de politie ging bijna direct weg. Daan had niks, en de motor… zie foto, do we need to say more? Gelukkig is het kofferrek onbeschadigd gebleven; z’n stuur heeft niet eens de grond geraakt. We konden nog wel doorrijden, dus dat hebben we gedaan, op zoek naar een geschikt plekje om de koffer recht te tikken en dicht te duc-tapen (nieuw werkwoord!). Een half uur later vonden we die in de vorm van een bushokje in het midden van een dorpje. Er reden die dag geen bussen; ideaal, want zo hadden we het bushokje helemaal voor onszelf! Ruim een half uur later hadden we een koffer die weer bruikbaar was, en een volle maag, want Mirjam heeft uiteraard meteen van de gelegenheid gebruikt gemaakt om boterhammen met kaas en pindakaas te maken.

P1040641 P1040644

Daan baalde wel de beschadigde koffer, maar was ook in zijn nopjes met zichzelf dat hij het zo mooi had gerepareerd met een hamer en ductape!

Onderweg even mooi weer gehad, maar over het algemeen was het gewoon prut: regen… Op de camping kon de tent onder een afdak op de camping gezet worden: luxe!

De dag erna maar even een rustdag ingelast omdat het nog steeds regende. Daarom is het idee wel om op onze reis een tarp mee te nemen, waar je een mooi afdakje mee kan maken als zonnescherm maar ook tegen de regen. Lijkt luxe, maar als je kampeert en je kunt niet zelf koken en dat soort dingen, is dat echt beperkend. Bovendien ben je dan als je door je eten heen bent toch genoodzaakt om uit eten te gaan.

P1040661

De volgende dag, inmiddels dinsdag, was het zoals voorspeld mooi weer. Het leven is toch een stuk makkelijker als het droog en niet te koud is.

Fluitend de spullen gepakt en zo rond 10 uur / half 11 weg gereden. Een paar uurtjes prachtig gereden richting de Savoie in de Alpen. In ons campingboekje hadden we in dat gebied een camping gevonden die ons wel aanstond; in de buurt van een aantal mooie offroad tracks en de camping was ‘aire naturelle’, klinkt ook wel goed! Op een schitterend plekje de tent opgezet; helemaal top.

Die dag nog even een stukje gereden met de motoren over een mooie pas en langs een werkelijk prachtig meer (Lac du Mont Cenis); zo ontzettend blauw! Nog wat stukje offroad gereden (onvoorbereid), maar dat bleek allemaal dood te lopen.

Woensdag vonden we het na 13 uur (!) slapen wel tijd om uit bed te gaan. Snel ontbeten, motoren klaargemaakt en hup op naar een heel gave offroad track ‘Col de Sommellier’. Deze track leidt naar het hoogste punt wat je in Europa via een ‘weg’ kunt bereiken; 3006 meter. Deze track valt in de hogere categorieën (qua Denzel-normering, voor de kenners ;-) ) qua zwaarte; dat belooft wat!

Het was ongeveer 80 km rijden naar het beginpunt van de pas; dit bleek uiteindelijk bijna 2 uur te duren via alle pasjes en prachtige Italiaanse dorpjes.

Omdat we om half 12 pas wegreden, wilden we niet teveel trutten onderweg door veel te stoppen e.d. Echter, toch nog een Italiaan met een lekke voorband geholpen. Hij had 1 uur (!) staan seinen langs de kant van de weg, voordat er iemand, wij dus, stopten. Bizar, en dat terwijl er zoveel motorrijders langskomen.

Al met al 10 minuutjes vertraging gehad hierdoor, dus snel weer verder gereden richting de track. Rond half 2 waren we daar; allebei hadden we helemaal zin in, benieuwd wat we tegen zouden komen en zin in het offroad rijden. De track begon op 500 meter hoogte, dus we moesten nog 2,5 km (!) omhoog. Het eerste stuk was nog asfalt, toen gravel wat heel makkelijk te rijden was, dus daar deinden we voor ons doen aardig vlot overheen; heerlijk! Vervolgens werd het al snel klimmen met hele krappe haarspeldbochtjes. De omgeving was uiteraard prachting.

Het is trouwens leuk wat je onderweg, zeker het eerste stuk, allemaal tegenkomt; wandelaars, fietsters, auto’s (van kleine koekblikjes die met 5 km/uur rijden tot dikke jeeps) en natuurlijk motoren. Hoe hoger, hoe stiller qua verkeer, uiteindelijkook wel zwaar met ook een snelle klim door een aantal krappe haarspeldbochten, maar nu wel met grotere stenen.

Uiteindelijk bereikten we de eeuwige sneeuw, dat blijft toch altijd een magisch moment, maar zeker als je er zo’n rit op hebt zitten. Mirjam dacht opgelucht dat we er wel waren, maar dit bleek niet het geval; het heftigste stuk moest nog komen. ‘Nog maar’ een stuk of 4 haarspelden te gaan, en dan zouden we er waarschijnlijk zijn. Natuurlijk hebben we dat laatste stuk ook gedaan; naast (heel) krappe haarspelden met grote stenen, werd het nu ook wat blubberig en er lag zelfs sneeuw op de ‘weg’. Daan heeft z’n noppen erin uitgeprobeerd, maar het bleef een gladde boel.

Eenmaal boven kijkt Daan meteen op zijn Garmin; staat er tot zijn grote frustratie 2997 meter op i.p.v. 3000. Dat moest natuurlijk even opgelost worden. Je kon nog wat verder omhoog wandelen waar je uitzicht had op het hoogste meer van Europa, dus dat hebben we gedaan waarna Daan z’n ‘probleem’ ook weer opgelost was.

P1040716

Toen nog naar beneden. Mirjam zag best een beetje op tegen de haarspeldbochten naar beneden, das toch andere koek dan onhoog rijden. Maar door met een slakkegang (1e versnelling stationair met indien nodig bijremmen met de achterrem) op de bocht af te komen, kijken waar je heen wilt (het belangrijkste om te doen bij motorrijden, maar zeker wanneer je te maken hebt met steile afgronden van xx meter) en goed sturen kwam dat helemaal goed! Na 2 bochten ging naast Daan ook Mirjam vol vertrouwen voorzichtig naar beneden.

Het was echt een mooie, zware, spannende rit waarvan we weer beter hebben leren motorrijden. Echt genieten!

Donderdag is een rustdag geworden; beetje rommelen, wasje doen, lezen, rondje lopen, dat soort dingen. Heerlijk bijgekomen en de komende dagen van de vakantie uitgestippeld.

Vrijdag zijn we naar een camping in Haute Dauphine gegaan. De weg ernaar toe was best weer mooi, maar minder dan de andere dagen; erg druk dus veel ‘file-rijden’. Hier vlakbij zijn 2 grotere en 1 kleinere offroad tracks die we willen doen. Deze camping is super, niet alleen vanwege het goede en schone sanitair, maar ook omdat ze wifi hebben, zelfs bij de tent kunnen we nét internetten J.

Zaterdag zijn we begonnen met één van de twee grotere tracks. Deze ligt maar een half uur rijden van de camping vandaan. Na een half uur rijden kwamen we een verbodsbord tegen. Wij dachten dat we niet meer verder mochten. Voor de zekerheid hebben we toch maar een paar Fransen gevraagd wat het nu precies betekend. Je mag met auto’s en motoren niet buiten de paden komen (wat ons nogal logisch lijkt), maar je mag dus wel gewoon doorrijden. Het was een heel mooie route, maar op wat modderplassen na die voor de banden van de Milka Koe wat glad waren, was het lang niet zo uitdagend als de track van woensdag. Desalnietemin erg van genoten!

P1040782

Omdat we al snel met deze track van ong. 35 km klaar waren, zijn we de terug richting de camping gegaan via de tweede grotere track van ong. 30 km. In het midden van deze track ligt een tunnel van 500 meter lang en 3 meter breed. De tunnel is niet verlicht en daardoor pikkedonker (dan ben je blij met je motor met licht i.p.v. een mountainbike…), en  het grootste deel van het jaar ligt er ijs in. Nu was dat gelukkig niet het geval, maar het was wel erg nat en blubberig. Mirjam is er dus voorzichtig doorheen getuft met haar Anakee banden. Daan scheurde er natuurlijk stoer doorheen op zijn noppen, en ging vervolgens nog eens heen weer om een filmpje te maken.

P1040767

Halverwege de middag waren we alweer terug op de camping (zal er ook mee te maken hebben dat we voor de verandering maar eens op tijd vertrokken zijn :-D ). Verder lekker gerelaxed daar.

En zeg nou zelf, wat is een mooier uitzicht om bij wakker te worden dan dit: ;-)

P1040737