29-03-2011

De plannen gaan allemaal compleet overhoop, heerlijk! We hadden graag woensdag 23-03-2011 weg gewild, om écht met de reis te beginnen; met z’n tweeën onderweg op de motoren en nog niet weten wat je die avond eet of waar je slaapt. Dit is echter niet gelukt omdat het weer dinsdag aan het eind van de middag slecht is geworden. Naast dat het behoorlijk koud is (een paar graden boven nul overdag) is ook nog gaan regenen gecombineerd met natte sneeuw. Niet echt ideaal dus. Ook is het motoronderdeel waar we op zaten te wacht niet binnen gekomen dinsdag, maar pas op donderdag. Daarom zijn we uiteindelijk vrijdag 25-03-2011 pas vertrokken.

De laatste dagen bij Riet en Ray hebben we ons heel goed vermaakt! Veel geslapen, gerelaxed en gelezen. Ook hebben we de jongste dochter van Riet en Ray ontmoet en haar man en 2 kids. Gezellig ontbeten met z’n allen en ook hier zie je weer duidelijk de Stehouwer-genen terug ;-) Verder hebben Riet en Ray ons Pickle ball geleerd (op een zelf uitgemeten en -getekend pickle ball veld omdat het dorps-tennis-en-pickleball-veld gesloten was J), mens erger je niet gespeeld (Riet speelt net zo graag voor anderen als Ellen ;-) , erg gelachen!), een trip naar Detroit gemaakt met z’n vieren. Hier hebben we het hoofdkantoor van General Motors gezien incl. rondleiding waarin veel verteld werd over Detroit vanaf de 72-ste verdieping (!), waar we met een deels glazen lift naartoe gingen. Dan moet je geen hoogtevrees hebben! Detroit is echt wel een interessante stad. Veel vervallen gedeeltes waarbij bijv. verbrande huizen nog gewoon staan, maar ook heel rijke wijken waarbij je allemaal ‘huizen’ (zeg maar rustig landhuizen of kleine kastelen) naast elkaar hebt staan die je in Nederland alleen maar her en der vindt. Ook zie je veel verschillende stijlen qua bouw; beetje Engels, Frans, wat Scandinavische invloeden. Ook logisch natuurlijk maar al die immigranten die vele jaren geleden deze stad hebben opgebouwd. Prachtig om te zien!

De ochtend dat we zijn vertrokken vanaf Riet en Ray was het ong. -6 graden (!). Wel droog, dus de wegen waren prima. Een uur na vertrek, startte Mirjam d’r motor niet meer na het tanken; het contact ging aan en voor hij gestart kon worden, ging het licht uit. Binnen 15 minuten stelde een kerel voor dat bij hem thuis (om de hoek) wel even konden uitzoeken wat het probleem was. Uit de wind en de zon was het een stuk comfortabeler, en heeft Daan het probleem uiteindelijk gevonden; een slecht contact van de accu… hoe simpel kan het soms zijn! Al met al toch 3 uur vertraging gehad hierdoor. Hierna zijn we zo ver mogelijk naar het zuiden gereden, en aan het eind van de middag hebben we een motel genomen (te koud om te kamperen!) een stukje boven London (in Ohio), waar de motoren in lobby van het motel mochten staan! Haha, geweldig dat we dat de eerste nacht al mogen mee maken :-D . ’s Avonds hebben we samen Daan z’n verjaardag gevierd in een soort barretje.

De volgende dag was het nog steeds koud, dus dat was weer een dag rijden met half bevroren tenen en opwarmen bij een Mc Donalds voor een kop koffie of, jaja, een ‘avondmaal’. Als het zo koud is, heb je niet eens zin om een leuk eettentje te zoeken. Aangezien het aan het eind van de dag maar liefst tegen de 10 graden was, durfden we het wel aan te kamperen. Per ongeluk kwamen we terecht op een camping in het Natural Tunnel State Park, prachtig mooi daar, dus braaf zondag-rustdag gehouden en even de tourist uitgehangen en lekker gewandeld daar. Dit is een natuurlijke tunnel, waar men een spoorlijn doorheen heeft getrokken. We zijn nog een mooi treintje voor Mirjam d’r vader tegen gekomen en een voetgangersbrug die Daan z’n vader zelf had kunnen maken (zie foto’s :-D ). Altijd leuk dat soort dingen!

De kou ontvluchten is lastiger dan het lijkt; de volgende dag lag er sneeuw op de motoren en de tent; en het was al 10 uur ’s ochtends… zucht! Tegen de tijd dat we ingepakt waren, was de sneeuw weg en zijn we richting een zeer bekende motorroute in North Carolina gereden. Deze route is 11 mile (ong. 15 km) en heeft 318 bochten (voor een filmpje, zie http://www.youtube.com/watch?v=ScEYSMWom9k). Nu zijn we wel wat gewend in Europa, met o.a. de Ardennen en de Alpen, maar we moeten toegeven; dit is wel echt een mooi stukje weg!

Maar… nog steeds was het ‘wat frisjes’ en we zagen op de kaart dat we al redelijk dicht in de buurt waren van Alabama, waar Doug woont (hem hebben we 2 jaar geleden ontmoet op een van de meetings van Horizons Unlimited, met de Harley Panhead). We zijn maar weer een Mc Donalds ingedoken gewapend met laptop en kaart om op te warmen met een kop koffie en uit te zoeken wat we verder wilden. Toen bleek dat Doug online was op Facebook, en we waren meer dan welkom bij hem in Laceys Spring, Alabama! Het was ‘slechts’ een kleine 4 uur rijden (in Amerika is dat niet zo ver ;-) ) en het was ‘nog maar’ half 6 ’s avonds, dus we zijn nog maar even verder gereden. Werkelijk schitterend rijden dat stuk; prachtige landschappen en mooie wegen! Rond half 10 komen zijn we aangekomen bij Doug (hier is het alweer een uur vroeger, dus nu hebben we 7 uur tijdsverschil met Nederland). Zijn huis is echt een soort motormuseum (hij heeft er 35…); alles heeft iets met motoren te maken, zelfs het douchegordijn! Hij heeft ook echt veel verschillende motoren, echt verzamelspul. Het is echt motorcycle heaven hier. We hebben zelfs op een ‘Cushman’ mogen rijden; heel cool!
Hij heeft een Harley Sportster omgebouwd tot een offroad motor, echt heel mooi gedaan! Vandaag zijn wat vrienden van hem langsgekomen om naar onze motoren te kijken (ze vinden een Africa Twin hier echt heel gaaf, dus dat is wel grappig) en één van hen heeft een KTM. Zo kon Doug zijn custom-offroad-Harley-motor qua maten vergelijken met een aantal bekende allroads; onze Twins, de KTM 950 van zijn vriend, en een BMW GS 1100 (deze is ook van Doug), en de maten komen aardig overeen, dus dat heeft hij netjes gedaan!

We mogen hier een paar dagen blijven om wat dingetjes aan de motoren te doen ,lekker kleding te wassen, met de kat (hij heet Shop Kitty, afgekort Shitty ;-) ) kroelen en te relaxen. Echt super!
Daarna gaan we of richting het Westen, of misschien zelfs eerst nog een stukje zuidelijker; allemaal afhankelijk van het weer!