13-04-2011

De campings in de parken (State Parks) zijn heel natuurlijk; je slaapt immers in een natuurgebied. Iedere ochtend vind je allerlei sporen van dieren rond je tent, en je hoort van alles rondscharrelen. In Copper Break State Park, waar we 4 nachten hebben geslapen, hadden we hadden ’s nachts ook gehuil gehoord. Mirjam vond het klinken als wolven, maar zitten die hier? Ze hadden ons alleen voor de Ratelslang en de Black Widow (klein, giftig spinnetje) gewaarschuwd, niet voor wolven. De laatste nacht in het park was er meer gehuil dan de andere nachten, en ook dichterbij. Na een tijdje hoorden we veel gekrijs van een dier en toen ‘doodse’ stilte… Later bleek dat dit Coyotes zijn, kleine familieleden van de wolven, die dus heerlijk rond onze tent aan het jagen waren; succesvol J. Amerika is over het algemeen wat natuurlijker dan Europa, omdat er ook de ruimte voor is, en dat is gaaf!

We hadden met een van de park rangers een interessant gesprek over het wapenbeleid in Amerika en in Texas, en de verschillen met Nederland. Nadat we vertelden dat Mirjam een week daarvoor voor het eerst een wapen had gezien, vroeg hij of we met hem wilden schieten met een aantal van zijn pistolen. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen! Een aantal van zijn collega’s vonden dit ook wel leuk, en zijn ook meegegaan. Eén van hen bracht zelfs nog wat zwaarder speelgoed mee… We zijn begonnen met een .22 revolver, uiteindelijk naar een .44 Magnum en de kers op de taart was een M4 (google maar…). Het was erg interessant om eens mee te maken hoe Texanen met wapens omgaan. Deze gasten gingen er in onze ogen heel verstandig mee om. Ze waren zelfs fan van de documentaires Michael Moore (voor mensen die hem niet kennen, zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Bowling_for_Columbine); dat hadden we niet verwacht van de Texanen. We hebben hier geen foto’s van, wel filmpjes; die zullen we later op de site zetten.

Vervolgens zijn we naar Palo Duro State Park gegaan, ‘the second largest canyon in the US’ en ook wel de Grand Canyon van Texas genoemd. We hebben gekampeerd in de canyon en heerlijk gewandeld. Het is daar echt prachtig (de foto’s spreken voor zich). Wat wel apart en grappig is, is dat de Amerikanen écht alles met de auto doen; op deze camping was het toilet dermate ver weg dat we vrolijk met een toiletrol aan ’t stuur op pad moesten ;-) . We hadden langer willen blijven, maar door windstoten van 50 mile/uur zijn we de canyon uitgejaagd en op pad gegaan… wederom!
P4090798

We zijn naar Amarillo, een redelijk saai plaatsje. Lekker in een motel gedoken, opgefrist en op zoek naar een restaurantje! Mensen vinden het blijkbaar donders interessant als je uit Europa komt en op je eigen motor rondreist. Dit resulteerde deze avond in een gratis maaltijd; bij afrekenen ontdekten we dat we op kosten van de manager hadden gegeten. Hij zei: ‘Texas is a big state and has a big heart… and you need the money for fuel.’! Om dit te vieren een ander restaurant ingedoken om een biertje+wijntje te drinken (de meeste restaurantjes mogen geen alcohol verkopen), wat ook resulteerde in leuke gesprekken en gratis cocktails! Zielig zijn we he?

Vanuit Amarillo zijn we richting het westen gereden over de Route 66. De wind was enorm aangewakkerd en met de enorme droogte hier (de laatste fatsoenlijke regenbui is 6 maanden geleden gevallen) resulteerde in een soort plaatselijke zandstormen (de motoren liepen nog soms nog maar 90 km/uur volgas in de 5e versnelling!). Echt indrukwekkend om te zien! Om de camera te sparen hebben we maar geen foto’s of filmpjes gemaakt hiervan.  Na een ritje van 2 uur zijn we aangekomen in Tucumcari, wat redelijk beroemd is (of was) als overnachtingplaats aan Route 66. Klinkt misschien gaaf, maar er is niks te beleven en 50% van de motels/restaurants staan leeg; echt vergane glorie (waarschijnlijk een resultaat van de crisis).
P4100828

We vinden New Mexico wel een stuk mooier dan Texas; Texas is over het algemeen erg vlak en behoorlijk kaal. Wel heel gaaf om doorheen te rijden en dat mee te maken, maar New Mexico heeft een wat spannender landschap (meer heuvels/bergen) wat ook resulteert in veel leuke wegen; we kunnen eindelijk de zijkanten van onze banden een beetje gaan gebruiken ;-) . Ook zie je hier de Spaanse invloeden ineens duidelijk terug; zowel qua bouw als qua namen van dorpjes e.d. We zijn via een prachtige route naar Española gereden, waar Lori en Dave wonen. Zij hadden een slaapplaats aangeboden via een Amerikaans forum (www.advrider.com) waar wij graag gebruik van wilden maken. Het is gewoon ontzettend leuk om mensen te ontmoeten, zeker als ze ook nog motor rijden en een garage vol motoren hebben staan ;-) . Gezellig avond gehad, en zeker ook informatief. We hebben bijvoorbeeld besloten om Colorado maar over te slaan, omdat het simpelweg te koud is daar in de bergen. Dus met een nieuw (en ja, wederom gewijzigd plan; daarom plannen we niet echt!) idee waar we heen willen (via New Mexico richting Utah) zijn we via Santa Fe binnendoor naar Albuquerque gegaan waar we wat KTM dealers hebben bezocht voor een kapotte brandstofpomp (kan Daan deze weer opknappen om een goede reservepomp te bouwen), een zeer goede helmcamera (GoPro Hero HD voor de gadget-freaks) en regenkleding hebben aangeschaft (de winterpakken + wat andere spullen gaan hoogst waarschijnlijk toch weg). Hier liepen we Jack (in motorkleding ;-) ) tegen het lijf, waarna hij ons uitnodigde bij hem thuis. Hier gingen we direct op in, waarna we meegegaan zijn naar zijn schitterende huis in Albuquerque (ja, met garage incl. een aantal motoren J). Het is voor ons echt verassend hoe ontzettend vriendelijk, gastvrij en vrijgevig de Amerikanen zijn. Ook hadden we het beeld dat Amerikanen een beetje nep en overdreven, maar dit beeld is in de afgelopen 4,5 week volledig teniet gedaan! Zijn vrouw Linda is helaas een paar weken weg, dus we kunnen haar niet ontmoeten. Ik denk dat hij het daarom ook wel gezellig vindt dat we een paar dagen bij hem in huis zitten. Ze zijn beiden gepensioneerd, dus hij heeft ook alle tijd om gezellig met ons te gaan motorrijden, in de garage te rommelen, e.d. Super genieten en dikke pret dus!
P4130930x

Het offroaden is hier heerlijk (zeker zonder bagage) en we zijn verhard op 3250 m hoogte gekomen; dat lukt offroad in de Alpen niet eens! Schitterende paden hier, met wilde paarden en vervallen spookdorpjes. We hebben de camera goed kunnen proberen, en zullen hier later e.e.a. van op de site zetten.

Speciaal bericht voor pa / Henk:

Van harte gefeliciteerd met je 70-ste verjaardag!

Dikke kus van ons!